複数辞典一括検索+

bark /bk | bk/→🔗🔉

bark /bk | bk/ n. 1 木の皮, 樹皮 (⇒skin SYN). 2 キナ皮 (Peruvian bark, cinchona). 3 タンバーク (tanbark). 4 《方言・俗》 皮膚 (skin). with the brk n 《米口語》 荒削りの, 粗野な. ・a man with the bark on 粗野な人. vt. 1 …の樹皮をはぐ, 〈木〉の皮をむく. bark a tree. 2 樹皮で覆う. bark the roof 樹皮で屋根をふく. 3 (タンバークから採った)植物タンニンでなめす (tan). 4 …の皮膚を擦りむく. bark one's shins, elbows, etc. 〜・less adj. a1325》 ON bark-, brkr (Dan. & Swed. bark) < Gmc barkuz (G Borke): ? cog. OE beor birch

研究社新英和大辞典 ページ 173121 でのbark /bk | bk/→単語。