Cain /k


n/
n.
1 【聖書】 カイン《Adam と Eve の長男で嫉妬から弟 Abel を殺した; cf.
Gen. 4》.
・the brand [mark] of
Cain 殺人者の印(
しるし) (cf.
Gen. 4: 15).
2 兄弟殺し (fratricide); 人殺し (murderer).
r
ise C
in ⇒
raise 成句.

OE 〜

L 〜

Gk
K
in 
Heb.
Qayin 《通俗語源》 created, creature: cf.
Gen. 4: 1