複数辞典一括検索+

n.: 《?a1300》 OF exil (n.) L ex(s)ilium banishment ← ex(s🔗🔉

n.: 《?a1300》 OF exil (n.) L ex(s)ilium banishment ← ex(s)ul banished person ← EX-+IE al- to wander. ― v.: 《a1325》 OF exil(i)er LL ex(s)lireex(s)ilium x・iled

研究社新英和大辞典 ページ 188476 でのn.s単語。