複数辞典一括検索+

phon・ic /f()nk, fn- | fn-, fn-/🔗🔉

phon・ic /f()nk, fn- | fn-, fn-/ adj. 1 音の; 音声の, 発音上の. 2 初歩発音学の[に関する]. phn・i・cal・ly adv. 《1823》 ← PHONO-+-IC

研究社新英和大辞典 ページ 212000 でのphon・ic /fnk, fn- | fn-, fn-/単語。