複数辞典一括検索+

sheen /n/🔗🔉

sheen /n/ n. 1 光輝 (brightness); きらめき, 光彩 (radiance). 2 光沢, つや (luster). sheen on satin. 3 きらきらした装い[布]. 4 《俗》 にせ金. adj. 《古》 1 輝く, きらめく (shining). 2 美しい. vi. 《スコット・北英》 光る, 輝く (shine). 〜・ful /-fl, -f/ adj. less adj. OE sne, sene < Gmc skauniz, skaunjaz (G schn) ← IE skeu- to look at: ⇒show

研究社新英和大辞典 ページ 221627 でのsheen単語。